رویدادها

بهترین خوراک دام و طیور

بهترین خوراک دام و طیور 800 600 کیمیا فرآور نقش جهان

بهترین خوراک دام و طیور

انتخاب جیره غذایی مناسب و خوراک دام خوب مستقیماً بر کیفیت گوشت در گاوهای پرواری و کیفیت شیر در گاوهای شیری تاثیر می گذارد. خوراکی که هم نیازهای تغذیه ای گاو را تامین کند و هم قیمت مناسبی داشته باشد و علاوه بر آن همیشه در دسترس باشد از مهم ترین ویژگی های بهترین خوراک دام محسوب می شود و کمک می کند تا جیره غذایی گاو مناسب باشد.

بهترین خوراک دام برای گاوهای گوشتی

گاوهای گوشتی برای سلامت و کیفیت گوشت به مواد مغذی گوناگونی احتیاج دارند. اگر تصمیم دارید که برای گاو پرواری خود بهترین خوراک و بهترین جیره غذایی را تهیه کنید، حتماً مواد زیر را در تغذیه آن جای دهید:

  • پروتئین

 پروتئین در تغذیه گاو گوشتی نقش بسیار مهمی دارد. این پروتئین عموماً از علوفه، به خصوص از حبوبات، تامین می شود. کنجاله هایی مانند کنجاله پنبه دانه و دانه کتان هم سرشار از پروتئین هستند.  بعضی از دامداران نیز برای تامین پروتئین گاوهای پروراری خود، مواد معدنی را به عنوان مکمل در جیره غذایی دام قرار می دهند. مواد معدنی حاوی مقدار اضافه تر پروتئین هستند و به خصوص برای گوساله های جوان و در حال رشد بسیار مفید محسوب می شوند.

  • مواد معدنی

برای بهبود کیفیت گوشت گاوهای پرواری و وزن گیری مناسب آن ها باید مواد معدنی در جیره غذایی آن ها وجود داشته باشد. گاوهای پرواری به کلسیم، فسفر، پتاسیم و نمک به عنوان مواد معدنی اصلی نیاز دارند. از سوی دیگر وجود مقدار کمی ید، مس، کبالت، روی و سلنیوم نیز در رژیم غذایی آن ها مهم و ضروری است. استفاده از بلوک های معدنی برای گاو گوشتی کمک می کند تا گاو به دلیل طعم خوب بلوک ها، آن ها را لیس بزند و به این ترتیب مواد معدنی و نمکی مورد نیاز خود را تامین کند.

  • ویتامین ها

 باکتری های موجود در شکمبه گاو ویتامین K و ویتامین B مورد نیاز بدن گاو را تامین می کنند. اما برای حفظ سلامت گله دام، گاوهای گوشتی نیاز به مقدار زیادی ویتامین های A ،D و E نیز دارند. گاوهایی که به تازگی از شیر گرفته شده اند و گاوهایی که در مسافت های طولانی حمل و نقل دچار اضطراب می شوند، نیاز به کمی ویتامین ب در جیره غذایی خود دارند.

  • یونجه خشک

 گاوهای شیری برای بالا بودن کیفیت شیر و چرب بودن آن به یونجه های تازه و سبز نیاز دارند که سرشار از پروتئین است. خواص یونجه برای گاوهای شیری بسیار زیاد است. اما یونجه تازه برای گاو گوشتی انتخاب مناسبی نیست و باعث نفخ، اسهال و دیگر مشکلات گوارشی می شود. یونجه خشک به دلیل داشتن میزان بالای پروتئین به بهبود کیفیت گوشت گاو کمک می کند.

  • آب

مهم ترین مادّه ای که باید در جیره خوب خوراک گاو گوشتی قرار بگیرد آب است. گاوها برای تغذیه بهتر نیاز به آب تازه و تمیز دارند. در هوای سرد، نیاز گاو به آب کاهش می یابد اما در فصل گرما گاوهای گوشتی نیاز بیشتری به آب تازه و تمیز دارند.

بهترین خوراک دام گوشتی می تواند شامل کنسانتره هایی باشد که برای دام پرواری تهیه و فرموله شده است. این خوراک به گونه ای فرموله شده اند که تمامی نیازهای غذایی دام را درنظر گرفته اند و میزان پروتئین، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی موجود در آن ها به نسبت مناسب طراحی شده است. جیره نویسی نیاز به تخصص بالا دارد و خوراک دهی اشتباه باعث ضررهای جبران ناپذیری برای دامدار می شود. توصیه می کنیم که حتماً خوراک را از بهترین کارخانه های خوراک دام تهیه کنید.

بهترین خوراک دام برای گاوهای شیری

یکی از مهم ترین و پردغدغه ترین مسائل برای دامدار و پرورش دهنده گاو شیری، ترکیب غذایی و جیره غذایی مناسبی است که بتواند تمام نیاز گاو به انرژی، پروتئین، مواد معدنی و ویتامین را تامین کند. انتخاب جیره غذایی مناسب و خوراک با کیفیت از اهمیت بالایی در شیردهی گاوها برخوردار است. میزان خوراک دهی به گاو شیری به نوع دام و مقدار شیری که تولید می کند بستگی دارد. گاو شیری که 500 کیلوگرم وزن دارد و 12 کیلوگرم در روز شیر تولید می کند نیاز به 10 کیلوگرم غذا در روز دارد. 2 کیلوگرم از این غذا باید به صورت کنسانتره باشد. در ابتدای دوره شیردهی، به دلیل این که دام وزن زیادی را از دست داده است و اشتهای کمی برای خوراک دارد، دامدار باید حتماً از علوفه مرغوب و کنسانتره خوب استفاده کند.

به طور کلی، تغذیه گاو شیری بر اساس وزن آن و میزان تولید شیر روزانه آن تعیین می شود. جیره غذایی گاو شیری شامل کنسانتره، سیلاژ ذرت و یونجه است که در جدول های زیر بر اساس میزان شیر، مقدار آن ها را معین کرده ایم:

بهترین خوراک طیور

بالا بودن کیفیت خوراک طیور هم مانند خوراک دام از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. کیفیت خوراک طیور بر رشد مناسب و سلامت آن ها و همچنین رفع نیازهای تغذیه ای طیور تاثیرگذار است. بهترین خوراک طیور ویژگی هایی دارد که تعیین کننده سلامت گوشت و تخم مرغ آن ها است. در ادامه به بررسی کامل ویژگی های بهترین خوراک طیور می پردازیم.

خوراک خوب طیور از چه موادی تشکیل شده است؟

یکی از مهم ترین نگرانی ها و دغدغه های مرغداران، یافتن خوراکی با کیفیت و مناسب برای گله است. خوشبختانه، در سال های اخیر، با پیشرفت های علم مهندسی فرآیند تولید خوراک دام و طیور و استفاده از روش های مدرن مشاورزی، خواص تغذیه ای طیور نیز بهبود یافته است. استفاده از مکمل ها و مواد افزودنی به بهبود کیفیت طیور و رضایت مصرف کنندگان منجر شده است.

مواد اصلی در جیره غذایی طیور عبارتند از:

دانه غلات و مشتقات آن ها

غلات معمولاً بیشترین میزان از خوراک طیور را تشکیل می دهد. دانه های غلات مقرون به صرفه هستند و بیشتر نیازهای جوجه به مواد مغذی را برطرف می کنند. اما استفاده از افزودنی های توکسین بایندر در کنار غلات بسیار اهمیت دارد زیرا غلات بسیار به کپک، باکتری و پوسیدگی حساس هستند و اگر در معرض رطوبت قرار گیرند و یا به صورت نامناسب نگهداری شوند، می توانند توسط قارچ ها و باکتری های سمی آلوده شوند و سلامتی طیور را به خطر بیاندازند.

چربی ها و روغن ها

چربی ها نقش مهمی در تامین انرژی مورد نیاز طیور دارند. روغن مرغوب ویژه طیور دارای خاصیت پروتئنی و ویتامینی بالایی است که بر رشد مناسب طیور و کیفیت گوشت آن ها تاثیر می گذارد. کمبودهای انرژی جیره باید حتماً از منابع چربی و روغن با کیفیت تأمین شود. در صنعت تغذیه و مدیریت تغذیه طیور منابع چربی مختلفی وجود دارد، اما باید همیشه منبع چربی یا روغنی را در اختیار طیور گله قرار دهید که میزان اسیدهای چرب اشباع شده و غیر اشباع آن نامناسب باشد. مطالعات علمی نشان داده است که نسبت اسید چرب اشباع به غیراشباع در تغذیه طیور 40 به 60 یا 50 به 50 است.

پروتئین ها و آمینواسیدها

پروتئین های گیاهی (کنجاله ها) و پروتئین های حیوانی (حشرات و لارو آن ها) در جیره غذایی طیور نقش مهمی دارند. کنجاله ها خاصیت پروتئنی و ویتامینی بالایی دارند و به رشد مناسب طیور و کیفیت بیشتر آن ها کمک بسزایی می کنند. کنجاله تخم پنبه، سویا،  بادام زمینى و آفتاب گردان علاوه بر پروتئین، چربی جیر غذایی طیور را نیز تامین می کنند.

منابع پروتئینی حیوانی در جیره غذایی طیور نیز سالیان طولانی است که مورد استفاده قرار گرفته است. اگر چه کیفیت پروتئین های حیوانی بهتر از پروتئین های گیاهی است اما پروتئین هایی مانند پودر گوشت و پودر گوشت و استخوان به دلیل ماهیت خود، بیشتر در معرض آلودگی به سالمونلا قرار دارند. از سوی دیگر، منابع پروتئینی دیگری مانند پودر ماهی نیز به دلیل ایجاد بو و طعم نامطبوع، باعث ایجاد بوی نامناسب ماهی در گوشت مرغ و تخم مرغ می شوند.

از طرفی وجود پروتئین در جیره طیور برای تامین اسید آمینه های ضروری لازم است. آمینواسیدها در ساخت بافت های اسکلتی و محافظتی طیوراز جمله پوست، پر، استخوان و رباط نقش دارند. این مواد همچنین در بهبود ضریب تبدیل خوراک به انرژی نقش مهمی ایفا می کنند و کمبود پروتئین و آمینواسید باعث کاهش بازدهی گوشت و تخم مرغ می شود. میزان نیاز طیور پروتئین و آمینواسیدها با توجه به نرخ رشد و یا میزان تولید تخم در آن ها متفاوت است. به عنوان مثال، جوجه بوقلمون و جوجه های گوشتی برای رشد سریع و وزن گیری به مقدار بیشتری آمینواسید نیاز دارند. با افزایش دما، نیاز به پروتئین و آمینواسید نیز افزایش می یابد زیر در محیط های گرم، سوخت و ساز بیشتری در بدن اتفاق می افتد.

کربوهیدرات ها

کربوهیدرات ها یکی از مهم ترین منابع تامین انرژی برای طیور محسوب می شوند. ذرت، گندم، جو و سایر غلات دارای نشاسته قابل هضم برای طیور هستند. اما بعضی از انواع کربوهیدرات به راحتی هضم نمی شوند و به همین دلیل نیاز است تا از آنزیم های افزودنی برای افزایش قابلیت هضم آن ها استفاده شود.

مواد معدنی

طیور علاوه بر پروتئین‌ها، کربوهیدرات، چربی‌ها و ویتامین، به مواد معدنی هم نیاز دارند. مواد معدنی زیر باید در جیره غذایی طیور جای بگیرند:

  • کلسیم: کمک به افزایش ضخامت پوسته تخم مرغ، جوجه درآوری قوی و استحکام استخوان ها؛
  • فسفر: کمک به استحکام استخوان ها، افزایش کیفیت پوسته تخم مرغ، جوجه درآوری قوی (مقدار فسفر مورد نیاز طیور با توجه به عوامل مختلفی تعیین می شود)؛
  • منیزیم: جلوگیری از بروز سندرم مرگ ناگهانی؛
  • منگنز: افزایش جوجه درآوری، جلوگیری از تغییر شکل استخوان پا؛
  • آهن: جلوگیری از بروز کم خونی در طیور؛
  • مس: جلوگیری از بروز کم خونی در طیور؛
  • ید: جلوگیری از بروز بیمای گواتر در طیور؛
  • روی: پردرآوری قوی، رشد قوی استخوان ها (اهمیت روی در تغذیه طیور انکارنشدنی است)؛
  • کبالت: افزایش رشد، کاهش میزان مرگ و میر در گله، افزایش جوجه درآوری.

کمبود مواد معدنی می تواند مشکلات جدی برای سلامت گله طیور به بار آورد.

ویتامین ها

ویتامین در جیره غذایی طیور از اهمیت بالایی برخوردار است. ویتامین ها به دو دسته محلول در چربی (ویتامین A، D، E و K) و محلول در آب (ویتامین C و ویتامین های گروه B) تقسیم می شوند. ویتامین آ معمولاً برای طلایی تر شدن رنگ زرده تخم مرغ در جیره غذایی طیور تخمگذار قرار می گیرد. ویتامین C نیز معمولاً در جیره غذایی طیوری جای می گیرد که استرس زیادی دارند.

ویژگی های بهترین خوراک طیور

  • استفاده از مواد نگهدارنده مناسب

همانطور که اشاره کردیم، دانه های غلات خیلی زود در معرض فاسد شدن و کپک قرار می گیرند و احتمال خراب شدن آن ها در زمان طولانی در انبار بالا است. کپک ها و باکتری ها باعث از بین رفتن خوراک طیور می شوند و ارزش غذایی آن را از بین می برند. تغذیه با دان کپک زده باعث می شود که طیور در معرض مایکوتوکسین ها قرار بگیرد و دچار بیماری های جدی شود که گاه ممکن است تمامی گله را درگیر کند. استفاده از مواد نگهدارنده در خوراک طیور می تواند این مشکل را حل کند و کیفیت خوراک را در طولانی مدت حفظ نماید.

  • داشتن مکمل و مواد مغذی مورد نیاز

در بخش قبلی به مواد مورد نیاز برای سلامت طیور اشاره کردیم. یک خوراک باکیفیت باید تمامی نیازهای طیور را تامین کند. داشتن مواد مغذی و مکمل های مناسب یکی از مهم ترین ویژگی های خوراک خوب طیور است.

  • ارزش غذایی بالا و کاهش آلودگی

خوراک با کیفیت و مکمل های مناسب طیور با داشتن ارزش غذایی بالا، به بهبود کیفیت گله کمک می کند. مکمل های خوب می توانند آلودگی غذایی را از طریق مدفوع طیور دفع کنند. اگر خوراک از کیفیت بالایی برخوردار باشد، میزان آلودگی دفع شده نیز کمتر خواهد بود و به این ترتیب کود طیور نیز آلودگی کمتری خواهد داشت. بنابراین خوراک با کیفیت طیور علاوه بر سلامت این موجود زنده، باعث بالا رفتن کیفیت کود و قیمت آن نیز می شود.

  • میزان تردی و نرمی خوراک طیور

از دیگر ویژگی های مهم در ارزیابی کیفیت خوراک طیور، میزان تردی و نرمی آن است. هر چه دانه ها و گلوله ها ترد تر و نرم تر باشند، هضم آن در دستگاه گوارش طیور بهتر است و در نتیجه مواد مغذی دریافتی توسط جوجه ها نیز افزایش می باید. افزایش مواد مغذی به بهبود کیفیت گوشت و تخم مرغ کمک می کند.

  • اندازه دانه ها در خوراک طیور

یکی از مهم ترین ویژگی هایی که باعث افزایش کیفیت و مرغوبیت خوراک طیور می شود، اندازه و سایز دانه ها یا به اصطلاح پلت ها است. طیور دانه هایی که دارای سایز یکسان هستند، به طور کامل مصرف می کنند و به این ترتیب میزان هدر رفت به حداقل می رسد. اما دانه هایی که سایز متفاوتی دارند و میزان ریز و درشت بودن آن ها زیاد است، ممکن است طیور مقدار زیادی از آنها را مصرف نکنند و به عنوان آشغال و دور ریز جمع آوری شوند. به همین دلیل، میزان مواد مغذی دریافتی طیور کاهش می یابد و برای جبران آن باید مقدار خوراک را افزایش داد که این امر باعث افزایش هزینه های مرغداری می شود.

اهمیت پلیت در جیره غذایی طیور

روشی که امروزه برای غنی کردن خوراک طیور استفاده می شود روش پلت کردن یا گندله سازی دانه است. نقش پلیت ها در جیره غذایی دام و طیور بسیار با اهمیت است. در روش پلیت کردن مکمل هایی به دانه های آسیاب شده اضافه می گردد و مجددا مواد تحت فشار و رطوبت به شکل گلوله هایی ریز و یکدست در می آیند که از با کیفیت ترین خوراک ها برای طیور به شمار می رود. برخی از متداول ترین مواد افزودنی مواد قوام دهنده، مکمل ها و ویتامین ها، رطوبت و آب کافی و … می باشد. در این روش ماندگاری مواد خوراک و کیفیت آن دو برابر می شود.

تغذیه پرندگان یکی از عواملی است که در رشد آنها موثر است. اضافه کردن مکمل های غذایی به رژیم غذایی پرندگان و فشرده کردن آنها به شکل گلوله یا استوانه باعث افزایش کیفیت غذای پرندگان شده است. خوراک پلت برای طیور انواع مختلفی دارد که به صورت له شده، گلوله و یا خرد شده می باشند. غذای طیور به طور معمول و عادی به دلیل داشتن تنوع در سایز، ذرات درشت تر از ذرات کوچک جدا شده و موجب ایجاد زباله و مصرف نشدن مقداری از غذا و مکمل ها می گردد. در حالی که در خوراک هایی که به صورت پلت آماده می شوند این مشکل حل شده و همه آنها دارای سایز و اندازه یکسانی هستند. این پلت ها باعث هضم بهتر مواد مغذی و دریافت آنها توسط همه جوجه ها می گردند.

مراحل تولید خوراک دام

مراحل تولید خوراک دام 800 600 کیمیا فرآور نقش جهان

مراحل تولید خوراک دام

در این مقاله به بررسی و توضیح منسجم پروسه تولید خوراک دام خواهیم پرداخت. تولید خوراک دام، مهم ترین امر در عرصه پرورش و نگهداری دام می باشد. امروزه با توجه به لزوم رعایت مسائل بهداشتی و لزوم کامل بودن خوراک از نظر ارزش غذایی، می بایست از روش های اتوماتیک و نیمه اتوماتیک برای پروسه تولید خوراک دام استفاده کرد.

همانطور که اشاره شد، برای تولید خوراک دام از خط تولید های اتوماتیک و نیمه اتوماتیک استفاده می شود. همانطور که می دانید، خط تولید های اتوماتیک راندمان و کیفیت بالاتری دارند و برای کارخانجات خوراک دام وطیور تولید بالا بسیار مناسب ترند. رایج ترین روش تولید خوراک دام تولید و استفاده از پلت ها است. پلت ها مزایای فراوانی نسبت به خوراک دهی سنتی دارند. پلت ها از دو روش تولید می شوند، روش پرس پلت و روش اکسترودر.

پروسه تولید خوراک دام به روش پرس پلت

در این روش ابتدا مواد اولیه به صورت خام دریافت می شوند و پس از پاکسازی اولیه و زدودن گرد و غبارهای روی مواد اولیه خام انها را توسط انتقال دهنده ها وارد دستگاه آسیاب می کنند. آسیاب هایی که در خط تولید پرس پلت استفاده می شوند اغلب از سه نوع آسیاب غلطکی آسیاب چکشی می باشند. دستگاه آسیاب بر اساس مکانیسم خود مواد را دریافت کرده و خرد می کند. خوب است بدانید که آسیاب های غلطکی علاوه بر خرد کردن مواد مب توانند آنها را پهن و ورقه ای شکل نیز بکنند. به علاوه آسیاب های غلطکی کیفیت بالاتری نسبت به آسیاب های چکشی دارند. پس از خرد شدن، مواد آماده مخلوط شدن با یکدیگر می شوند.

پلت ها باید چیدمان کاملی از مواد غذایی موردنیاز حیوان باشند. در این مدرحله مواد غذایی خرد شده به همراه ویتامین و مکمل های تعیین شده وارد دستگاه میکسر شده و با هم مخلوط می گردند. سپس مواد به دستگاه کاندیشینر و سپس پرس پلت منتقل می گردند. دستگاه کاندیشینر مواد را تحت دما و رطوبت معینی قرار می دهد. دستگاه پرس پلت نیز با وارد نمودن فشار های مکانیکی و گذراندن مواد از دای ها آنها را به پلت تبدیل می کند.

پروسه تولید خوراک دام به روش اکسترودر

در این روش ابتدا مواد بوجاری شده و سپس فرایند آسیاب اولیه و ثانویه صورت میگیرد. سپس مواد وارد یک آسیاب خاص به نام آسیاب پولورایزر می شود. با این روش مواد تا مرز نانو کوچک می شود و کوچکتر بودن مواد باعث جذب بیشتر آنها می شود. سپس مواد وارد دستگاه میکسر ایده‌آل می شوند تا به خوبی با هم میکس شوند. سپس مواد به هدف پخت وارد دستگاه کاندیشینر و سپس دبل کاندیشینر می شوند.

در پروسه تولید خوراک دام به روش اکسترودر مواد بسیار بیشتر استرلیزه می شوند چرا که طول مدت پخت یبیشتر است. پس از این سیستم هموژنایزر از طریق اعمال شک هایی به مواد، باعث همگن سازی مواد و بیشتر ژلاتینه شدن آنها می شود. پس از ورود مواد به سیلندر اکسترودر شک های حرارتی و فشار های مکانیکی بالایی به مواد وارد می شود. در آخر پس از فراوری های صورت گرفته، مواد به فرم از دای اکسترودر خارج می شوند.

جمع بندی

پروسه تولید خوراک دام شامل فرایند هایی حساس و دقیق می باشد که در هر دو روش پرس پلت و اکسترودر باید با دقت صورت پذیرند.

معرفی انواع خوراک دام برای گوسفندان

معرفی انواع خوراک دام برای گوسفندان 800 600 کیمیا فرآور نقش جهان

معرفی انواع خوراک دام برای گوسفندان

معرفی انواع خوراک دام

خوراک و غذا به طور کلی برای هر ماده ای که قابل خوردن و دارای ارزش غذایی باشد گفته می شود. به آن قسمت از ماده خوراکی که پس از خوردن هضم می شود و به مصرف واقعی حیوان می رسد مواد مغذی گفته می شود که شامل آب، پروتئین، قندها، چربی ها، مواد معدنی و ویتامین ها می شود.

1- علوفه ها

هر گونه خوراک گیاهی و پر حجم که ارزش غذایی داشته باشد و خوش خوراک هم باشد علوفه نام دارد.علوفه ها به چند دسته تقسیم می شوند

– یونجه

مهم ترین گیاه خانواده بقولات است. ارزش غذایی برگ یونجه نسبت به ساقه ی آن ارزش بیشتری دارد.در کل این علوفه ارزش غذایی بالایی دارد یونجه به عنوان یک غذای عالی در تغذیه دام به حسا ب می آید، و دارای پروتئین و کلسیم بالایی است. قیمت یونجه تحت تاثیر عواملی همچون کیفیت، مسافت و فراوانی (یونجه با آب چاه یا نهر و یا با آب فاضلاب آبیاری شد ه باشد. یا مستقیما از سر، زمین بارگیری یا در انبار، انبار شده باشد یا درصد زیادی از آن برگ و گل باشد یا بیشتر آن را علف و تیغ و یا چوب تشکیل داده باشد) از لحاظ ارزش غذایی و هم قیمت متفاوت است.

انواع یونجه

1- یونجه خشک انباری ، بهترین علوفه به حساب می آید.

2- یونجه سیلاژ، حفظ مواد مغذی، بهبود قابلیت هضم، بسیار مناسب دام می باشد.

3- یونجه تر، بدلیل ایجاد نفخ در دام و موقعیت ایجاد کپک استفاده نمی شود.

نکاتی در مورد یونجه

1- یونجه علوفه مهمی در خوراک دام است.

2- تامین سلامت دام بخصوص در بخش گوارش و فراهم کردن فیبر مورد نیاز بدن دام از آثار خوب خوراک باکیفیت است.

3- مواد معدنی مختلفی همچون کلسیم، مواد پروتئینی و انواع ویتامین را دارا می باشد.

4- برای رشد، تولید و باروری دام بسیار مهم است.

5- انرژی موجود در یونجه به راحتی جذب بدن دام میشود و بیشترین انرژی را به دام میدهد.

6- یونجه خشک انباری به عنوان بهترین علوفه در اختیار دامداری ها قرار میگیرد اگر کامل خشک نشده باشد رطوبت آن باعث کپک در علوفه میشود.

7- بهتر است از یونجه پرگل با قیمت مناسب که تولید یونجه به محل تخلیه بار نزدیکتر باشد و کاملا خشک باشد استفاده شود.

– کاه

به علت خشک و پر حجم بودن ارزش غذایی زیادی برای دامها ندارد.از نظر ارزش غذایی، کاه جو از کاه گندم بهتر است. و همچنین کاه گندم از کاه برنج بهتر است. مصرف کاه باید کم و به مقدار لازم باشد. هر چه مقدار علوفه در جیره غذایی دامها بیشتر باشد جلوی هضم و مصرف بیشتر غذا را می گیرد. بهتر است کاه بعد از خوراک های دیگربه دام داده شود. برای جلوگیری از نفخ دام باید کاه غنی شده را همراه با علوفه های خشک دیگر استفاده کرد مقدار کاه غنی شده برای گوسفند از 200 گرم در روز شروع می شود و به مرور زمان این مقدار افزایش می یابد برای غنی شدن کاه آنرا بهتر است با کود های شیمیایی اوره (کود سفید) غنی سازی کرد تا ارزش غذایی بالایی پیدا کنند.

مراحل غنی سازی

1- ساخت سیلو – از طریق کندن گودال، ساختن چهاردیواری و یا پوشاندن کاه با پلاستیک

2- آماده کردن کاه- اگر اندازه کاه کوچک نیست آنها را به اندازه های 10 سانتی کوتاه کنید.

3- آماده کردن محلول – به ازای صدکیلو کاه 5 کیلو کوداوره را داخل صد کیلو آب قاطی شود در این بین موادی چون ملاس، آهک و نمک را برای خوش خوراک کردن کاه به محلول اضافه می کنیم.

4- پوشاندن کامل کاه با پلاستیک – کاه را باید بصورت لایه لایه روی هم قرار دهیم و روی آنها را بصورت کامل پلاستیک بکشید و روی پلاستیک را کاهگل یا گچ بکشید تا زمان برداشت کاه به آنها دست نزنید.

زمان برداشت کاه

1- در هوای گرم یک هفته بعد برداشت انجام شود.

2- در هوای معتدل دو هفته بعد برداشت انجام شود.

3- در هوای سرد سه هفته بعد برداشت صورت گیرد.

بعد از برداشت کاه ابتدا آن را در هوای آزاد قرار داده تا گاز آمونیاک آن خارج شود.

– شبدر

یکی دیگر از گیاهان خانواده بقولات، که دارای انواع متنوعی شامل: شبدر قرمز،شبدر سفید و … است. بعد از یونجه این علوفه بیشترین مورد مصرف را دارد و دارای فسفر فراوان نسبت به یونجه است.

خصوصیات تغذیه ای شبدرها:

شبدر محصول علوفه ای مهمی است به همین دلیل است که بطور گسترده ای در کشت علوفه ای و مراتع استفاده میشود شبدرها به عنوان علوفه سبز، علوفه خوراکی و چمن پوششی استفاده می شوند. 100 گرم از شاخ و برگ شبدر علوفه شامل پروتئین قابل هضم است . شبدر اسیدهای آمینه ضروری بیشتری نسبت به دانه ذرت، دانه جو و گندم دارد دام هایی که از شبدر تغذیه می کنند کمتر دچار کمبود فسفر می شوند گونه شبدرهای حقیقی همگی علفی و دارای برگ های سه تایی هستند

مضرات شبدر:

1- شبدرها دارای موادی هستند که از ارزش غذایی آنها می کاهد مثلا شبدر قرمز دارای ماده ای به نام فورموننتین است که نوعی شبه استروژن گیاهی است و می تواند سبب سقط جنین شود

2- شبدر سفید دارای هیدروسیانیدرید که برای دام ها می تواند بسیار مضر باشد و مصرف زیاد آن فعالیت غده تیروئید را افزایش می دهد و باعث نفخ شدید در دام میشود.

3- شبدر شیرین دارای یک ماده ضد تغذیه به نام کومارین است برای دامها مضر است و سبب انعقاد خون در دام ها میشود و بسیار خطرناک است.

4- مصرف زیاد شبدر ایرانی می تواند سبب افزایش برخی اختلالات مربوط به دام مثل کلیه کاغذی و ادرار سنگ در گوسفندان شود.

5- مصرف علوفه تازه شبدرها مانند بسیاری از بقولات دیگر به دلیل پروتئین زیادی که دارند در دام ها تولید نفخ می کند در اثر مصرف شبدر سفید، شبدر قرمز، شبدر شیرین ایرانی در دام ها نفخ ایجاد می کند و اما شبدر پنجه کلاغی و شبدر برسیم(مصری) در دام ها هیچ گونه نفخی ایجاد نمیکند.

2- خوراک های متراکم یا کنستانتره

علوفه های آردی و خوراک هایی که از رشته های کمی تشکیل شده اند و همراه با علوفه باید مصرف شود را خوراک کنستانتره گفته می شود. که برای بره های پرواری از سه ماهگی به بعد قابل مصرف می باشد و مقدار مصرف 300 الی 800 گرم در روز برای هر راس می باشد. شامل ماده هایی مانند: ذرت، جو، سبوس، تفاله چغندر قند، کنجاله تخم پنبه و تکمیل کننده های معدنی و ویتامینی است. گوسفندهایی که کنستانتره مصرف نمی کردند یا مقدار کمی مصرف می کردند رعایت عادت پذیری لازم است

مواد مغذی موجود در کنستانتره و اهمیت آن در تولید و تامین سلامتی دام
پروتئین ها
ماده اصلی ساختمان بدن دام بوده و کمبود آن موجب اختلال در سلامت، کاهش تولید، رشد و تولید مثل میشود.

کربوهیدرات ها(نشاسته و قند)

موادی هستند که انرژی مورد نیاز دام را تامین کرده و این انرژی صرف تامین فعالیت های حیاتی مختلف مثل راه رفتن، خوردن و کلیه فعالیت های روزانه می شود. مثل: غلات، ملاس، تفاله چغندر قند

چربی ها
کلیه مواد غذایی دارای مقداری چربی هستند چربی نیز در تامین انرژی نقش مهمی دارد.

مواد معدنی
مواد معدنی در ساختمان اسکلت بدن دام و در ترکیب تولیدات دام مانند شیر، گوشت و … بکار میرود مواد معدنی شامل: فسفر، پتاسیم، منیزیم، سدیم، کلر و آهن است که کمبود هر کدام باعث کاهش رشد و تولید مثل میشود.

ویتامین
موادی هستند که واکنش شیمیایی درون بدن را سرعت بخشد و به مقدار بسیار کمی مورد نیاز دام هستند ولی باید به دام داده شودچون کمبود بعضی از ویتامین ها عوارضی همچون: کوری، عدم باروری، سقط جنین و کاهش رشد میشود.

مزایای استفاده از کنستانتره

1-کنستانتره با آگاهی از مقدار احتیاجات دام و میزان مواد مغذی موجود در ان تهیه می گردد.

2- کنستانتره به مقدار کافی انرژی و پروتئین مورد نیاز دام را تامین می کند

3- کنستانتره خوش خوراک و دارای قابلیت هضم بسیار زیاد می باشد.

4- کنستانتره عاری از عناصر مضر و مواد سمی برای بدن دام می باشد.

5- قیمت تمام شده کنستانتره از نظر اقتصادی قابل برگشت است

6- کنستانتره مطابق اصول بهداشتی تهیه شده و به سلامت دام و نیز طعم و بوی شیر و گوشت لطمه نمیزند.

7- کنستانتتره با داشتن حجم کم در مقایسه با علوفه حاوی مواد مغذی زیاد بوده و نیازهای دام را تامین می کند

اهمیت مصرف کنستانتره در گوسفندان پرواری

معمولا در گله، به منظور بالا بردن میزان چندقلوزایی میش، سه هفته قبل از قوچ اندازی از کنستانتره دامی استفاده می شود این عمل که آن را فلاشینگ می گویند برای قوچ به منظور بالابردن توانایی جفت گیری انجام میشود در این حالت روزانه 100 تا 300 گرم کنستانتره در اختیار دام قرار می دهند و سپس قوچ اندازی صورت میگیرد.و در دوران اولیه آبستنی مصرف کنستانتره کاهش مییابد و مجددا در 6 هفته قبل از زایمان، تغذیه با کنستانتره آغاز می گردد باید یادآور شد که 60% رشد جنین در همین 6 هفته صورت میگیرد.

بنابراین مصرف کنستانتره در صورت نبودن بیماری در گله و تغذیه صحیح با آن در هفته های آخر آبستنی
1- تعیین کننده ازدیاد وزن تولد

2- تعیین کننده رشد مناسب بعد از تولد

3- بالارفتن قابلیت دفاع در مقابل بیماری ها

4- ازدیاد شیر در میش ها میشود

5- بعد از زایمان 50 – 70 درصد جیره میش ها را کنستانتره تشکیل می دهد

6- البته در یک قلوزا تغذیه با کمتر از 50% کنستانتره برای 6 هفته بعد از زایمان را می توان ادامه داد

7- بره های پرواری بعد از دوره شیرخواری با جیره های حاوی 90 تا 100 درصد کنستانتره تغذیه می شوند تا به وزن مناسب کشتار برسند.(استفاده از علوفه یونجه چاپر شده در کنستانتره سودمند می باشد.)

– ذرت
از انواع دانه های غلات است که به واسطه فراوانی نشاسته در آن، ارزش غذایی نسبتاً زیادی دارد و انرژی زا می باشد. ذرت معمولاً حاوی 8% ،پروتئین 5/3 % چربی و 7/2% فیبر می باشد و قابلیت هضم بسیار بالایی نسبت به سایر غلات دارد و به ندرت باعث ایجاد مشکلات تغذیه ای می شود ذرت ها را بر اساس کیفیت درجه بندی می کنند انرژی ذرت در دو چیز است روغن ذرت و نشاسته باید ذرت با سویا در جیره مخلوط شود تا انرژی و پروتئین جیره بالانس شود رنگدانه زیادی دارد و باعث میشود که زرده تخم مرغ زرد رنگ باشد ذرت های بالغ مقدار انرژی و پروتئین بالا و رطوبت کمی دارن و برعکس ذرت های نابالغ رطوبت بالایی دارد اگر بالا باشد ذرت کپک میزند و باعث مشکلاتی برای دام میشود.

– جو
جو یک محصول دانه ای است که در اغلب مناطق کشت می شود متداول ترین غله در جیره غذایی گوسفند و بز است. بسیار خوش خوراک و بهترین منبع پروتئین، کلسیم و ویتامین برای تامین انرژی دام می باشد که باید حتماً به صورت خرد و بلغوری مصرف شود. جو بدلیل سرعت سریعتر تخمیر نشاسته در مقایسه با ذرت، ترکیب همزمان تر انرژی و نیتروژن را فراهم می کند و در نتیجه باعث بهبود جذب مواد مغذی میکروبی می شود.

خوش خوراکی جو:

خوش خوراکی جو نسبت به غلات دیگر کمتر بوده و در صورت مصرف زیاد دام باعث اسیدوز و یا نفخ می گردد همچنین استفاده زیاد از جو در پرواربندی باعث نرمی چربی گوشت می شود که ممکن است بازار پسندی گوشت را تحت تاثیر قرار دهید.

حداکثر درصد استفاده از جو:
در پرواربندی بره 25%

در نگهداری میش 50%

شیرخوارگی 20%

جیره رشد 30%

نگهداری و روش های استفاده از جو:

جو را در صورتی که به حداقل رطوبت لازمه رسیده است باید انبار کرد( حداکثر 13 درصد رطوبت داشته باشد) بطور معمول جو را به حالت های مختلف از جمله به شکل کامل، غلتک زدن، آسیاب کردن و پلت برای دام مورد استفاده قرار داد.

آسیاب کردن دانه جو می تواند مقدار جذب آن را نسبت به دانه کامل افزایش دهد. در نظر داشته باشد اگر از دانه جو خارجی استفاده می کنید به هیچ وجه بطور کامل در دسترس دام قرار ندهید.

استفاده از جو فراوری شده:

در صورتی که دانه جو بطور کامل در دسترس دام قرار بگیرد به طور میانگین 52% آن جذب شده و مابقی بدون تغییر شکل دفع میشوند از این رو بهتر است جهت جذب بیشتر جو بطور کامل بلغور و یا آسیاب شود تا حداکثر جذب برسد.

خیساندن جو:

از قدیم مرسوم بوده که قبل از استفاده از جو آن را به مدت 12 الی 24 ساعت خیس کرده که باعث نرمی و متورم شدن دانه ها میشود و در عوض باعث خوش خوراکی جو می شود.

– سبوس گندم
از خوراک های اصلی در جیره غذایی دام محسوب میشود ارزش غذایی سبوس برنج و سبوس گندم تقریبا برابر است سبوس مرغوب باید خالص و عاری از هرگونه خاک و مواد خارجی باشد. سبوس گندم متناسب با نوع گندم، حاوی 5/12 تا 16% پروتئین خام و 6/4% چربی و حدود 10% فیبر خام است. ارزش پروتئین سبوس بیش از ذرت و آرد گندم بوده. سبوس گندم نسبت به سایر غلات فسفر و پتاسیم بیشتری داشته و حاوی مقدار زیادی لیزین است اما تامین کننده کلسیم و سدیم نیست ولی قابل هضم است. سبوس به علت وجود مقدار زیاد مواد سلولزی، استفاده آن در جیره غذائی دام محدود می باشد و مصرف زیاد آن باعث باد کردن شکم نرمی استخوان و ناراحتی دام میشود و مصرف مقدار نیم کیلو گرم در روز برای گوسفند توصیه میشود.

– تفاله چغندر قند

مازاد کارخانجات قند، حجیم، خوش خوراک و ارزان است که دارای مواد قندی، پروتئین و چربی می باشد. و از لحاظ کلسیم غنی و از لحاظ فسفر ضعیف می باشد و بسیار ماده غذایی مناسب برای پروار است

– کنجاله تخم پنبه ای
دارای پروتئین زیادی بوده و برای پروار بندی لازم می باشد

3- نان خشک
مصرف نان خشک در خوراک دام هیچ مشکلی نداشته به شرط آنکه از عدم کپک آن مطمئن باشید از آنجایی که نان خشک دارای تنوع پخت و اجزای تشکیل دهنده است اعم از باگت، لواش، سنگک، سبوس دار، کنجدی و روغنی و … می باشد اما به عنوان یک اصل کلی نان خشک را آرد گندم در نظر گرفته و می توانیم جایگزین بخش نشاسته ای تغذیه دام قرار دهیم.

یعنی می توانیم نانخشک را جایگزین جو یا ذرت خوراک دام قرار دهیم اما فقط به میزان پنجاه درصد یعنی اگر تا الان دو کیلو جو در تغذیه دام قرار میدادیم بعد از این می توانیم یک کیلو نان خشک و یک کیلو جو جایگذین کنیم.